Ήταν Φεβρουάριος του 2007 και το οπαδικό κίνημα του Ηρακλή φαινόταν να χάνει τη μάχη του με το καθεστώς Σπανουδάκη-Μυτηληναίου στην ΠΑΕ Ηρακλής, όντας πλέον χωρίς ισχυρό σύνδεσμο οπαδών και συν τοις άλλοις, βλέποντας απ’ τη μια την ομάδα ποδοσφαίρου να οδεύει προς τη Β’ Εθνική και απ’ την άλλη, οπαδούς της ομάδας να καταλήγουν φυλακή.
Κάθε άλλο όμως, αφού τα γεγονότα αυτά δεν πτόησαν μια μερίδα οπαδών του Ηρακλή, οι οποίοι πήραν την πρωτοβουλία για κατάληψη των γραφείων του Ερασιτέχνη, μια κατάληψη που στον ένα μήνα διάρκειάς της πλαισιώθηκε από σύσσωμο το μαχητικό κομμάτι της κερκίδας, ανεξαρτήτου ηλικίας και ασχετως εάν καποιος προερχονταν από συνδεσμο ή όχι.
Η κατάληψη αυτή θα μείνει στην ιστορία, όχι μόνο για τα αποτελέσματα που επέφερε σε αγωνιστικό και διοικητικό επίπεδο, αλλά και για την παρακαταθήκη που άφησε για τα δρώμενα στο οπαδικό κίνημα του Ηρακλή.
Μέσα σε μια περίοδο ανακατατάξεων και ζυμώσεων, συναντηθήκαμε σε μια νέα βάση, επιλέγοντας να αποφασίζουμε όλοι μαζί από κοινού για τη δράση μας, με όραμα έναν Ηρακλή αυτόνομο και δυνατό, κόντρα στις διοικήσεις-λαμόγια, κόντρα στην πολιτεία που στηρίζει τα λαμόγια και φυλακίζει τους οπαδούς.
Όσο κι αν αυτά φαντάζουν μακρινά σε επίπεδο συλλόγου, αυτό που θεωρούμε απαραίτητο είναι η ύπαρξη ενός ανεξάρτητου οπαδικού κινήματος που να δυναμώνει σε γερές βάσεις.
Και απαραίτητο βήμα σ’ αυτήν την κατεύθυνση είναι ένας οργανωμένος αυτόνομος συνδεσμος οπαδών, που να βγάζει τα δικά του γούστα σ’ όλα τα πέταλα που αγωνίζεται ο Ηρακλής και συνάμα να παίζει δυναμικό και αποφασιστικό ρόλο στις εξελίξεις του συλλόγου χωρίς να καπελώνεται από τις διαθέσεις παραγόντων, δημοσιογράφων, πολιτικών, κτλ.
Έτσι προέκυψε το Νοέμβριο του 2007 η Αυτόνομη Θύρα 10, με απαραίτητο στοιχείο της λειτουργίας της, την οικονομική και κάθε είδους ανεξαρτησία, ως συνέπεια της αντίθεσής μας στον έλεγχο που ασκείται συχνά στους οπαδούς από τις διοικήσεις των συλλόγων κι απ’ τα όργανα της πολιτείας.
Γνωρίζοντας ότι ο δρόμος που χαράζουμε δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, είμαστε αποφασισμένοι πάρ’ αυτά να τον διαβούμε με κάθε κόστος, κρατώντας ψηλά τη σημαία του Ηρακλή μας.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…